Państwa Europy Zachodniej, do której zaliczmy i o których powinieneś wiedzieć: Finlandia, Szwecja, Norwegia, Dania, Islandia, Niemcy, Austria, Szwajcaria, Niderlandy, Belgia, Luksemburg, Francja, Włochy, San Marino, Malta, Andora, Hiszpania, Portugalia, Wielka Brytania oraz Irlandia.
Ogólnie kraje europejskie najprościej jest rozpoznawać po języku, słupku (ang. bollard), znaku przejścia dla pieszych oraz czasami po tablicach rejestracyjnych. Niestety niektóre kraje europejskie bywają nieco trudne do rozpoznania i mylące z innymi, dlatego postaram się dostarczyć Ci najprzydatniejsze wskazówki.
Finlandia, Szwecja, Norwegia, Dania, Islandia:
Państwa te należą do grupy państw skandynawskich. Czasami bywają nieco problemy z odróżnieniem niektórych państw – głównie Norwegii oraz Danii ze względu na podobny do siebie język. Oto w jaki sposób państwa skandynawskie można rozpoznać i od siebie odróżnić:
Finlandia i Szwecja:
Język fiński oraz szwedzki jest łatwo odróżnić. Oto przykłady tekstów w tych językach – język szwedzki (1), język fiński (2):
1)
2)
Język szwedzki, spośród fińskiego, głównie wyróżnia się literą: Å. Język fiński wyróżnia się podwojonymi spółgłoskami i samogłoskami (podobnie jak estoński) np: ee, ss, aa, ää, nn, tt, uu itp.
Uwaga: w Finlandii czasami możemy napotkać na szwedzko-brzmiące nazwy miast, co potrafi być naprawdę mylące.
Finlandię umieściłem razem ze Szwecją z tego względu, iż kraje te używają żółte znaki drogowe (w odróżnieniu od Norwegii):
Po lewej stronie widzimy przykład znaku w Finlandii, a po prawej – w Szwecji. Warto zauważyć, że czcionki tych znaków się różnią. W Finlandii widzimy, że cyfra „0” jest węższa od tej w Szwecji – cyfra „0” w Szwecji jest bardziej szeroka i zaokrąglona.
*W związku z tym, że język fiński oraz estoński są do siebie podobne, te dwa kraje można odróżnić właśnie po znakach drogowych – jeśli są białe = Estonia, jeśli żółte = Finlandia.
Charakterystyczne dla Szwecji są:
1)
2)
3)
4)
5)
- Znak przejścia dla pieszych – 4 czarne pasy (w Finlandii jest ich 5).
- Niebiesko-żółte strzałki kierunku skrętu.
- Oznaczenia dróg.
- Nazwy ulic – (ang. tł. gata – street, väg – road)
- Wygląd dróg.
Charakterystyczne dla Finlandii są:
1)
2)
3)
4)
- Znak przejścia dla pieszych – 5 czarnych pasów (w Szwecji jest ich tylko 4)
- Oznaczenia dróg.
- Nazwy ulic (ang. tł. katu – street, tie – road).
- Wygląd dróg (Finlandia używa żółtych linii w odróżnieniu od Szwecji)
Norwegia i Dania:
Język norweski oraz duński posiadają identyczny alfabet. Alfabet tych języków, spośród języka szwedzkiego oraz fińskiego, wyróżnia się następującym dwoma literami: Æ, Ø. Co ciekawe, litery takie jak: C, Q, W, X, Z nie są używane do zapisów rodzimych słów w obu językach.
Dania jest krajem nizinnym, w którym najwyższy punkt (Møllehøj) ma jedyne 171m n.p.m.
Norwegia jest specyficznym krajem, charakteryzującym się pięknymi górskimi krajobrazami oraz fiordami. Oto przykłady:
Oprócz pięknych gór i fiordów, charakterystyczne dla Norwegii są:
1)
2)
3)
4)
5)
- Znak przejścia dla pieszych – 4 czarne pasy, różniąca się postać.
- Oznaczenia dróg.
- Nazwy ulic (ang. tł. gate – street, vei – road).
- Wygląd ulic (Norwegia używa białych oraz żółtych linii).
- Zielone tablice rejestracyjne, które czasami można dostrzec.
Charakterystyczne dla Danii są:
1)
2)
3)
4)
5)
- Znak przejścia dla pieszych (ogólnie, znaki przejścia dla pieszych w Danii nie są zbyt często spotykane).
- Słupki.
- Oznaczenia dróg oraz drogowskazy.
- Nazwy ulic (ang. tł. gade – street, vej – road/way).
- Tablice rejestracyjne – wyróżniają się czerwonym obramowaniem.
Islandia:
Język islandzki najbardziej wyróżnia się spośród innych języków krajów skandynawskich. Oto wyróżniające ten język litery: Á, Ð ð, É, Ó, Ú, Ý, Þ.
Islandia wyróżnia się krajobrazem. Oto przykłady:
Dodatkowo można zauważyć, że samochód Google’a jest cały zablurowany z widoczną długą antenką.
Islandia, podobnie jak Szwecja oraz Finlandia, również posiada żółte znaki.
Charakterystyczne dla Islandii są:
1)
2)
3)
4)
5)
- Znak przejścia dla pieszych – 4 czarne pasy na żółtm tle.
- Słupki
- Oznakowanie poziome (ograniczenie prędkości w terenie zabudowanym).
- Oznaczenie dróg.
- Tablice rejestracyjne – białe z niebieską czcionką.
Niemcy, Austria, Szwajcaria:
Kraje niemieckojęzyczne są najprostszą grupą państw do odróżnienia od siebie.
Niemcy:
Niemcy są najprostszym państwem do odgadnięcia ze względu na drugą generację kamery oraz często zablurowane budynki. Oto przykłady:
Charakterystyczne dla Niemiec są:
1)
2)
- Słupki.
- Oznaczenia dróg.
Austria:
W Austrii znacznie przeważa czwarta generacja kamery, jednak zdarza się również trzecia generacja. Większość lokalizacji znajduje się w stolicy kraju – w Wiedniu, co mogą symbolizować charakterystyczne nazwy ulic poprzedzone numerem, który oznacza dzielnicę stolicy, np:
Charakterystyczne dla Austrii są:
1)
2)
3)
- Słupki.
- Znak przejścia dla pieszych.
- Drogowskazy oraz znaki miejscowości – mają niebieskie obramowanie.
Szwajcaria:
Szwajcaria posiada parę języków urzędowych (nie tylko niemiecki), zależy to od regionu, np: zachodnia część kraju – francuski, południowa część kraju – włoski.
Szwajcaria jest jednym z dwóch państw (tym drugim państwem jest Japonia), które posiada nisko zamontowaną kamerę:
Charakterystyczne dla Szwajcarii są:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
- Znak przejścia dla pieszych.
- Słupki (warianty są dwa: okrągłe (jak na zdjęciu) albo takie, jakie w Niemczech).
- Żółtego koloru pasy przejścia dla pieszych.
- Znak miejscowości.
- Białe tablice rejestracyjne.
- Nazwy ulic – „strasse” zamiast „straße”.
Niderlandy (Holandia):
Niderlandy są państwem łatwym do rozpoznania nawet po samych drogach lub krajobrazie:
Charakterystyczne dla Niderlandów są:
1)
2)
3)
4)
- Słupki.
- Oznaczenia dróg.
- Żółte tablice rejestracyjne (z przodu oraz z tyłu).
- Znaki miejscowości.
Belgia:
Językami urzędowymi w Belgii są głównie: niderlandzki oraz francuski – zależne jest to od regionu. W Walonii posługuje się językiem francuskim, a we Flandrii – niderlandzkim.
Charakterystyczne dla Belgii są:
1)
2)
3)
4)
- Słupki.
- Drogowskazy.
- Oznaczenia dróg.
- Tablice rejestracyjne – białe z czerwoną czcionką.
Luksemburg:
Językami urzędowymi w Luksemburgu są: luksemburski, francuski oraz niemiecki.
Charakterystyczny krajobraz Luksemburgu:
Charakterystyczne dla Luksemburgu są:
1)
2)
3)
- Słupki (takie jak w Niemczech lub w Szwajcarii).
- Drogowskazy + oznaczenia dróg.
- Żółte tablice rejestracyjne (z przodu i z tyłu – tak jak w Niderlandach).
Francja:
Dla Francji charakterystyczne są:
1)
2)
3)
4)
- Słupki (czasami mają kolor czerwony, a czasami jasno szary).
- Oznaczenie dróg + drogowskazy
- Znaki miast (nazwy miast są obrane w czerwoną ramkę).
- Nazwy ulic (tł. rue – ulica)
*Tablice rejestracyjne we Francji są różne: czasami mają niebieski prostokąt po lewej stronie, czasami po prawej i lewej, a czasami są żółte (jedynie z tyłu).
Włochy:
Dla Włoch charakterystyczne są:
1)
2)
3)
4)
- Słupki.
- Tablice rejestracyjne – posiadają z obu stron niebieski prostokąt. Przeważnie są one wąskie (jak na zdjęciu), ale nierzadko zdarzają się normalnej szerokości.
- Drogowskazy i oznaczenie dróg – SP x (x – numer drogi).
- Nazwy ulic (tł. via – ulica).
San Marino:
W San Marino przeważa druga generacja kamery.
Charakterystyczny krajobraz tego państwa:
Charakterystyczne dla San Marino są:
1)
2)
- Białe wąskie tablice rejestracyjne.
- Niebieskie przejście dla pieszych.
Malta:
Malta jest jednym z trzech europejskich państw, w którym obowiązuje ruch lewostronny, dlatego kraj ten jest łatwo rozpoznać. Językami urzędowymi na Malcie są: język maltański oraz język angielski. Znaki drogowe są w języku angielskim.
Krajobraz charakterystyczny dla Malty:
Charakterystyczne dla Malty są:
1)
2)
- Nazwy ulic (ang. tł. triq – street/road).
- Zielono-białe autobusy miejskie.
Andora:
Językiem urzędowym w Andorze jest kataloński.
Krajobraz charakterystyczny dla Andory:
Charakterystyczne dla Andory są:
1)
2)
3)
- Słupki.
- Tablice rejestracyjne.
- Oznaczenie dróg i kierunki na miejscowości.
Hiszpania i Portugalia:
Język hiszpański oraz język portugalski dla osób nieznających tych języków, odróżnienie tych państw po języku jest problematyczne. Oto najprzydatniejszy sposób:
Spójnik „i” po hiszpańsku jest to „y”, a po portugalsku – „e”. Portugalski można również rozpoznać po literach: ‚ ç ‚ oraz ‚ ã ‚.
Charakterystyczne dla Hiszpanii są:
1)
2)
3)
4)
- Słupki (z przodu mają żółte reflektory, a z tyłu białe).
- Znak przejścia dla pieszych – posiada 8 czarnych pasów.
- Czcionka na znaku Stop.
- Oznaczenia dróg i drogowskazy.
Charakterystyczne dla Portugalii są:
1)
2)
3)
- Słupki.
- Oznaczenia dróg.
- Tablice rejestracyjne (niebieski prostokąt po lewej stronie, a po prawej – żółty).
Wielka Brytania, Irlandia:
Wielka Brytania i Irlandia bywają nieco mylące w większości lokalizacjach. Język angielski jest językiem urzędowym obu krajów, jednak w Irlandii językiem urzędowym jest jeszcze irlandzki, dlatego w Irlandii często znaki są w dwóch językach.
Oto przykład języka irlandzkiego:
Charakterystyczne dla Wielkiej Brytanii są:
1)
2)
3)
- Oznaczenia dróg i drogowskazy.
- Słupki.
- Tablice rejestracyjne z tyłu są żółte, a z przodu białe.
Charakterystyczne dla Irlandii są:
1)
- Oznaczenia dróg i drogowskazy. Zauważ, że nazwy miast są pisane w dwóch językach: angielskim oraz irlandzkim.
Uwaga: nie zawsze na drogowskazach w Irlandii można zobaczyć miasta napisane dodatkowo w języku irlandzkim!
*Najprostszym sposobem odróżnienia Irlandii od Wielkiej Brytanii są tablice rejestracyjne. Irlandia posiada zwykłe europejskie tablice (białe z niebieskim prostokątem po lewej stronie zarówno z przodu, jak i z tyłu pojazdu). W Wielkiej Brytanii tablice rejestracyjne z przodu pojazdu są białe, a z tyłu – żółte.